Menu
Blijkbaar is iedereen heel benieuwd hoe ik getrouwd ben, dus bij deze… de eerste blogpost van het jaar gaat over mijn eigen trouw. Als huwelijksfotograaf mocht ik al aanwezig zijn op heel wat huwelijken en zo wist ik ook wat ik wou, en vooral ook wat ik niet wou…
Mijn man ging eigenlijk nog nooit echt naar een huwelijk dus als ik even zei wat er normaal allemaal gebeurde keek hij soms van “Moet dat echt?”. Als er één ding is dat we beiden wisten was het wel dat we onze eigen regels gingen volgen. ‘t Was ons feest, dus dat mocht je ook wel merken.
Het begon al met de keuze van het kleed… Ook wel een van de meeste gestelde vragen: “Gaat gij een kleed aan doen?” En weet ge, ik heb getwijfeld en wou alleszins al geen sleep. Ja, dat kan er heel mooi uitzien, maar praktisch is het meestal niet 😉
Ik wou ook vooral iets duurzaams dus ik koos om samen met Ineke van Mmoi samen te zitten. Het werd een tenue die ik achteraf nog kan gebruiken en combineren op andere kledingstukken.
Ook al vind ik het make-up moment altijd heel mooi zo ‘s ochtends vroeg, ik draag nooit make-up en was bang dat ik mij er niet goed in ging voelen. Hoe natuurlijk het er soms ook mag uitzien. Trouwen zonder make-up, dat kan ook zeker! 😉
Mijn klaarmaakmoment duurde dus zeker niet zo lang en ik besloot Astrid te vragen voor enkele foto’s bij mij. Yves van We Have Heart, onze fotograaf voor de dag ging bij Bjarne langs, want ook mannen mogen foto’s hebben van het klaarmaken.
En daar was ie dan… Het eerste blik momentje vind ik altijd iets moois. Alle twee vol spanning, afwachtend, benieuwd naar hoe u toekomstige partner eruit gaat zien…
Het officiële moment van een huwelijk, dat gaat altijd heel snel voorbij. Zeker in Lokeren… Op nog geen 5 minuten was het zover. Dan waren we ineens man & vrouw. En ja, ik heb “joa” gezegd. 😉
Na dat klein stresske was het tijd om ons even terug te trekken uit te drukte, een fotoshoot is daarvoor ideaal. Gezellig met z’n tweetjes wat rondlopen, praten en flauwe mopjes maken. Na een tijdje valt die camera niet op, als ge ne goeie fotograaf hebt. 😉
Omdat we nog even op ons gemak wouden zitten én zeker beelden wouden met ons katten ook, besloten we om even naar ons huisje te gaan om te lunchen. Even op’t gemak eten, ons kinders knuffelen en tussendoor ook nog wat foto’s nemen in ons gezellig tuintje. Een heerlijk tussenmomentje dat zeker ook mooie foto’s verdient.
Bon, tijd om ons terug onder het volk te mengen en samen met de hondjes – uiteraard moesten die mee! – naar ons festivalweide te gaan. Jup, een festivalweide. We hebben heel wat vrienden die van ver moesten komen, sommige zonder rijbewijs, dus zorgden we ervoor dat ze konden blijven slapen. Wijzelf zijn meer voor optredens dan voor fuiven, dus het stond ook al lang vast dat we bands gingen boeken. En wat voor bands!
Maar daarover later meer, we hadden graag eerst nog enkele woordjes gezegd en besloten een ceremonie te houden. Alleen met onze dichtste vrienden & familie (hallo, spreken voor veel volk, niet ons ding!), even dankbaar zijn voor elkaar. En wenen bij die mooie woorden van ons getuigen. (Ik dan toch!)
Na de ceremonie verwelkomden we nog meer vrienden & familie. En nee, kiezen wie er allemaal bij mag zijn is niet makkelijk. Wij kozen ervoor om iedereen die we uitnodigden de hele avond te laten komen en dan moet je sowieso wel grenzen stellen. Tuurlijk had ik graag ook andere vrienden uitgenodigd, maar ons budget was niet oneindig en nu hadden we wel echt de mensen die we er zeker bij wouden. ‘t Was alles of niets, mensen enkel voor het dessert uitnodigen vonden we wat moeilijk. (En dat dessert + de bands zijn ook goed uitgelopen :p )
We eten zelf vegan en trokken dat ook door op ons feest. Mundorico zorgde voor de lekkerste Italiaanse hapjes, Plant-A-Pizza kwam de beste pizza’s bakken en Catberry zorgde voor het lekkerste dessert! Ik heb alleszins niemand horen klagen 😉
Tijd voor de bands! Dat we P.O.Box en The JB Conspiracy gingen vragen, dat stond al lang vast. Ik ging enkele jaren geleden mee met hen op tour en ‘t zijn nog steeds twee van mijn favoriete bands. Toen we hoorden dat CanIRepeed deze zomer terug ging spelen, moesten we er wel een derde band bijvragen, dat konden we niet laten liggen. We zijn echt superdankbaar dat die bands het meteen zagen zitten en voor ons afkwamen van uit het verre Frankrijk, de UK en Zele! Dikke merci!
“Een openingsdans?! Met twee tegelplakken en iedereen die naar ons kijkt?” Dat zag Bjarne duidelijk niet zitten. De fotograaf in mij vind dat ook wel altijd heel mooie foto’s, maar samen skanken & crowdsurfen, da’s ook wel schoon ze! 😉
Over de taart snijden hadden we eigenlijk niet echt nagedacht, maar ‘t zijn wel grappige foto’s!
Yves wou ons blijkbaar al even te pakken krijgen voor foto’s bij een ondergaand zonneke, tussen de patatten. We hadden tussen de bands door snel even tijd, altijd leuk als ge dat even kunt doen!
Foto’s van de ochtend zijn er niet, al had dat ook wel grappig geweest. Mensen laten kamperen maakt het nog eens extra gezellig/grappig. Blij dat we de mogelijkheid hadden om er een echt festival van te maken. Zo blij voor alle vrienden, familie & bands die speciaal voor ons afkwamen. Blij dat de familie toch ook kwam meedansen op onze muziek. Dankbaar voor ons getuigen. Dankbaar voor het lekkere eten. Blij dat we een wedding planner kozen; want een weide omtoveren tot zo’n schone locatie, daar hadden wij misschien iets teveel stress van gekregen. Merci Greenmade!
Ons hoofddoel was genieten en de liefde vieren, op onze manier, en daar zijn we in geslaagd. Dankbaar ook voor die man van mij! En blij! Blij dat we luisterden naar onszelf en niet naar wat er verwacht werd. Blij dat we het perfecte weer ook hadden want da’s altijd ne gok natuurlijk!
Plan je zelf ook een trouw die misschien iets “anders” is? Dan wil ik er natuuuurlijk ook heel graag bijzijn als fotograaf!
Hoe werk jij, Lies?Vraag na of jullie datum nog beschikbaar is.